PETROGLIFO DO MONTE DA RAÑA

Pinol
Motivos: coviñas e sucos.
Na véspera do día oito de Cadeiras saía a virxe en procesión dende a igrexa de Pinol ata o santuario. Por ese mesmo camiño, despois de Cima de Vila e O Rigueiro, tamén se podía ir Ó Monte da Raña e seguir pola Carreira das Táboas a Sampil.
No Monte da Raña, mesmo por onde seguen a pasar as vacas, nunha laxa que levanta pouco do chan, están as insculturas. Non había referencias bibliográficas nin de tradición oral, polo que foi unha nova aportación ó conxunto dos petroglifos de Sober.
ó redor
CADEIRAS
Miramos a Cadeiras, no seu conxunto, coma unha sinfonía de pedra, onde o santuario iniciado aló polo século XVIII, e nunca rematado, non vén a ser máis que a última traslación de ritos que teñen ás pedras como obxetos de culto, non no seu ser físico, senón como símbolo de perdurabilidade, máis aló das efémeras vidas.
As pedras como elemento máxico, según nos di Santiago Lorenzo Sacco, ceremonial e trascendente, ademáis de ser utilizadas para a construcción, foron veneradas como manifestacións da naturaleza na que poder captar a súa enerxía vitalizante. Así, as pedras curativas, fecundadoras, avaladoras, de raio, fálicas, furadas, etc.
Por iso a pedra na que se di que naceu a virxe, con cazoletas e coviñas desaparecidas ao ser cortadas, non podemos separala deste inconcluso templo con elementos barrocos e retábulos rococós; o maior, ó parecer, traido dunha igrexa de Monforte.
Os pendellos que naceron como protección para os canteiros nas súas labouras de preparación da pedra, terminaron sendo, ampliados, refuxio para os romeiros.
Deixamos para outro momento todos os contos, lendas e sucedidos relacionados co lugar; tan só decir que Ramón Castro López, o cura de Vilar de Ortelle, fala das danzantes -aínda se poden recoller testimonios delo- e as amazonas, coma ritos característicos da festa.
Segue a ser a romaría máis concorrida do concello de Sober coa característica procesión e corros de comida popular.
CASTRO DAS MEDORRAS
Aínda que os seus muros de pedra foron levados como material de recheo para a estrada Sober-Doade, quedan nel vestixios abondosos do seu pasado.
Como se nos descobre na súa recente catalogación, este asentamento fortificado sobre o Sil tén o acceso dende o SE, estando protexido por un sistema de dous foxos, con contrafoxo intermedio tras do que se levanta a muralla.
O resto das defensas limítanse ás pinas caídas naturais do terreo.
No interior do xacemento atópase unha laxa cha de granito con trece cazoletas que superan os trinta cm as máis delas, e unha segunda laxa moi próxima onde hai outra.
A tradición di que nelas se lavaban os mouros.
Tamén nos fala dun pozo con escaleiras que afirman ter visto moitos informantes.
OUTROS
A igrexa románica de Pinol, O santuario de Outeiro, Cimadevila, O Monte do Viso, Casar de Cima.

Sem comentários: