Cando vemos inscripcións que responden a tipoloxía das do grupo galaico de arte rupestre ó ar libre, ¿cantas precisamos para darlle sentido os motivos: unha, dúas, tres, un conxunto chamativo, relacións con outras próximas? Un tema nada doado de resolver. A universalidade, a pluralidade de significados, o tempo abranguido, a simplicidade, complican a cuestión.
Preguntámonos se unha coviña é suficiente en si mesma para refrexar a vontade do escultor, se a cantidade explallándose pola pedra forma un deseño perfectamente estudado onde se establecen relacións espaciais, matemáticas; e preguntámonos, en todo caso, se podemos falar de arte onde o artificio e a intencionalidade son a causa dunha coviña illada, ou dúas, ou tres…
Preguntámonos se unha coviña é suficiente en si mesma para refrexar a vontade do escultor, se a cantidade explallándose pola pedra forma un deseño perfectamente estudado onde se establecen relacións espaciais, matemáticas; e preguntámonos, en todo caso, se podemos falar de arte onde o artificio e a intencionalidade son a causa dunha coviña illada, ou dúas, ou tres…
¿Un problema estético simplemente, ou o símbolo agochado nunha forma esculpida nunha determinada pedra e non en outras, nun determinado lugar do territorio e non en outro, como expresión ideolóxico-relixiosa dun pobo concreto, ubicado nun momento histórico máis ou menos amplo, debe facer que valoremos ó mesmo nivel estas manifestacións case invisibles coas máis chamativas?
Esí, a pena dos Lagos, de Veliños, do Tesouro, de Pedride, do Cima do Lugar de Francos, etc.
Esí, a pena dos Lagos, de Veliños, do Tesouro, de Pedride, do Cima do Lugar de Francos, etc.
Sem comentários:
Enviar um comentário