PETROGLIFO DOS LAGOS I

Proendos
Motivo: coviñas e sucos.
Esta sería unha das pedras das que nos fala Vázquez Seijas despois da súa visita a Proendos guiado polo párroco desta feligresía, Don Ángel.

Esta manifestación artística é concebida polos estudos da arqueoloxía da paisaxe como “una forma de apropiación simbólica del espacio por comunidades humanas de economía itinerante en zonas muy concretas donde se produciría cierta competitividad por el acceso a determinados recursos”.

Tamén os gravados, sobre todo os motivos de cazoletas coa simboloxía relacionada coa morte, para algúns tiñan a función de delimitar espacios concretos de explotación e áreas de tránsito “en virtud de su mayor concentración allí donde los indicios de actividad doméstica o funeraria son mayores”.

Situados xeralmente na transición do III ó II milenio, período que coincidiría co desenvolvemento inicial da metalúrxia e coa aparición dun rexistro arqueolóxico con indicios de crecente asimetría social. Como dispoñemos de poucas evidencias dos hábitat deste período, temos que “ intuir la existencia de una capacidad creciente de los grupos humanos de transformar lo natural en social, de convertir el espacio en territorio, aquel sobre el que una sociedad determinada reivindica y garantiza a todos o a parte de sus miembros derechos estables de acceso, de control y de uso y que recaen tanto sobre la realidad visible y material como sobre las invisibles y simbólicas”.
Dísenos na catalogación: “Pena partida por accións naturais, na que constatamos a presencia dun total de once coviñas en liña agrupadas en dous conxuntos. O primeiro, na parte superior, constituido por catro coviñas, e o segundo, na inferior, está formado por sete coviñas de entre cinco e tres cm de diámetro e unha fondura media de un cm”.