Pinol -Bulso
Motivos: coviñas, sucos.
Contábanos o Germán do Pepito de Pinol de Abaixo: “Hai unha laxa no Campo da Cha que decían que se abría e salía unha campana. Aínda hai elí unha porraquiña, e decían que se abría co rezo, e que tocaba unha campana polo día de San Juan. Quen a abría era o cura vello que obrou en Cadeiras, que se decía que medía as monedas a ferrados. Cando pasa un carro por riba estremece por baixo”.
Motivos: coviñas, sucos.
Contábanos o Germán do Pepito de Pinol de Abaixo: “Hai unha laxa no Campo da Cha que decían que se abría e salía unha campana. Aínda hai elí unha porraquiña, e decían que se abría co rezo, e que tocaba unha campana polo día de San Juan. Quen a abría era o cura vello que obrou en Cadeiras, que se decía que medía as monedas a ferrados. Cando pasa un carro por riba estremece por baixo”.
Esta pedra situada mesmo no camiño a Pipín que enlazaba o camiño real que partía da Barca de Portabrosmos, fai de límite entre Pinol e Bulso. "Ten representadas un total de seis coviñas distribuidas pola superficie da pedra. No cumio hai dúas coviñas gravadas (…) inscritas dentro dun pequeño rebaixe poligonal. Ó SE da pedra aprécianse outras catro coviñas (…) O camiño da A Cha pasa, en parte, por riba da pedra, polo que esta ten sido adaptada para este fin, ademáis está pulida polo paso dos carros".
ó redorCamiños hai para poder estirar as pernas por este lugar de tesouros, mourería e fontes enfeitizadas. Recomendamos, despois de ver a pedra, baixar ata Pipín e seguir ata Vilameá. Alí debemos ter coidado de non beber na fonte, pois tres irmás do lugar que beberon dela apareceron preñadas.
Sem comentários:
Enviar um comentário