"Eí no fondo – dixo o Constante sinalando para o embarcadoiro - está a Pedra do Tesouro.O Meixide estaba cun podón cortándolle as varas ás cepas e diu por casualidade na pedra e sonoulle a hueco. Mirando viu disimulado un redondel que correspondía cunha tapa que tiña a pedra. Levantouna con coidado co podón e estaba chea de cartos. Con iles fixo unha bonita casa, a mellor de Portabrosmos, unha casa con moitas pinturas. Eí quedou debaixo do río… A casa do Meixide".
-Recollida de:
Constante de Portabrosmos--- Pinol--- 29-VIII-1995.
Sem comentários:
Enviar um comentário