A PEDRA DO TESOURO

" no fondo – dixo o Constante sinalando para o embarcadoiro - está a Pedra do Tesouro.
O Meixide estaba cun podón cortándolle as varas ás cepas e diu por casualidade na pedra e sonoulle a hueco. Mirando viu disimulado un redondel que correspondía cunha tapa que tiña a pedra. Levantouna con coidado co podón e estaba chea de cartos. Con iles fixo unha bonita casa, a mellor de Portabrosmos, unha casa con moitas pinturas. quedou debaixo do río… A casa do Meixide".

-Recollida de:
Constante de Portabrosmos--- Pinol--- 29-VIII-1995.

O CASTRIÑO

"Pois o papá e a mamá sentiron. De noite formouse unha chuvia, e aí andaban os mouros cavando no Castriño, entre os castiñeiros e unhos penedos, como unha mina, cavando para sacar unha cadea de ouro; porque iba unha cadea de ouro (pero ó cabo nadie o soupo) por unha peneda que hai no río por baixo de Ravacallos. Había un penedo largo e entonces esa cadea de ouro querían mirar se a quitaban os antigos de antes. ¡Porque era cousa de Dios ou do demo; eu non sei o que era!
Cavaron, e entonces cando estaban cerca dela, formouse unha tronada, e baixou a cadea e abriuse o penedo e alí se meteu. Entonces o papá e a mamá estaban na cama e sentiron o ruido: ¡Uuuuuuuh…! "¡Eso será o trono! Pero o trono non parece. ¿Qué será?" Levantáronse a mirar e estaba esclarecido, chovía, pero estaba claro. Despois non sei como foron ó río e dixeron:
- ¡O penedo por baixo de Ravacallos está fendido!... Está o penedo aberto, ¿cómo sería para abrire? - diron en decir os antigos -.
E, efectivamente, os que estiveron alí, falárono e volveron cavar, e xa non viron nada. Mira que sentiron o sonido da cadena, pero non a viron. Está metida entre o penedo, e ahora o río é grande e, xa ves, ¡si fora en tempos!"

- Recollida de:
Lola do Cuco do Pacio --- Santiorxo ---16-VI-2001.

O SANTUARIO DE OUTEIRO

Houbo un tempo en que Cadeiras era tan alto como a Cabeza da Meda; era unha montaña alta. En Outeiro había un santuario moi grande cunhas campás de ouro. Un día veu un volcán de auga moi grande e asulagou todo, quedando enterrado o santuario e as campás. Se se peta na entrada da casa de Outeiro síntese como o son da auga que hai debaixo.

COÑECE O TEU PATRIMONIO I



21 - XULLO - 2007